Anwar Antara Tokoh Yang Mengongkong Gerakan Pelajar

Baru-baru ini Datuk Seri Anwar Ibrahim mendakwa kerajaan antara lain menindas gerakan pelajar termasuk di luar negara.

Kononnya, pemimpin pelajar Malaysia di dalam dan luar negara kebanyakannya telah pun ‘dibeli’ dengan tajaan-tajaan lumayan untuk program ‘glamour’ penuh publisiti yang diberikan oleh pihak korporat dan ahli politik. Oleh itu, mereka sangat berhati-hati dalam menghadiri program anjuran pembangkang kerana bimbang ‘periuk nasi’ mereka tergugat.

Terdapat pandangan pemimpin pelajar ini adalah reflektif terhadap sikap kebanyakan golongan elit dan menengah atas di Malaysia yang rata-rata takut untuk terlibat secara aktif dalam protes-protes dan kritikan (walaupun membina) kerana hidup dalam suasana ‘self-censorship’ yang mengongkong.

Namun apa yang Anwar tidak nyatakan sasana takut ini sebenarnya diasaskan oleh Anwar sendiri sewaktu beliau berkuasa dahulu. Semasa Anwar menjadi Menteri Pelajaran (dahulu Menteri Pendidikan) beliau melantik sahabat dekatnya untuk menjadi pentadbir di Jabatan Penuntut Malaysia dan juga di universiti-universiti tempatan. Mereka ini mengugut pelajar jangan memberi ruang kepada pembangkang.

Semasa Anwar menjadi Timbalan Perdana Menteri, para lantikannya di Jabatan Penuntut Malaysia bukan sahaja menghalang pelajar daripada menganjur dan menghadiri majlis oleh pihak pembangkang (seperti Fadzil Noor, Hadi Awang, Mustafa Ali, Muhammad Sabu, Lim Guan Eng dan sebagainya) tetapi juga menggantung biasiswa mereka yang engkar.

Sewaktu Anwar melawat London sebagai Timbalan Perdana Menteri pada 1997, pelajar yang menghadiri majlis beliau di Dewan Malaysia disaring terlebih dahulu oleh Jabatan Penuntut Malaysia dan hanya soalan tertentu (yang tidak begitu kritikal) diizinkasn untuk ditanya kepada beliau.

Di universiti tempatan juga tidak kurang hebatnya gerakan Anwar. Mempergunakan Angkatan Belia Islam Malaysia (ABIM) dan Pertubuhan Pelajar Islam Kebangsaan (PKPIM), Anwar menyalurkan bantuan kewangan dan latihan menerusi Institut Kajian Dasar (IKD)bagi menguasai pilihan raya kampus di IPT tempatan.

Di Universiti Malaya umpamanya, kumpulan pro kerajaan pada tahun 1990-an dikuasai oleh dua kelompok iaitu tulen pro kerajaan dengan assobiyah PKPIM/ABIM.

Jika kumpulan pro kerajaan menang, hampir semua keputusan pemilihan pucuk pimpinan pelajar Universiti Malaya akan ditentukan dalam mesyuarat PKPIM terlebih dahulu sebelum dibawa kepada para pemimpin pelajar yang menang bertanding.

Anwar menguasai sepenuhnya sehinggakan sebarang kritikan atau teguran terhadap kerajaan harus mendapat restu IKD terlebih dahulu.

Sekarang apabila Anwar berada di barisan pembangkang, masalah yang sama datang menghantui beliau. Tetapi Anwar jangan lupa bibit-bibit negatif ini disemai oleh dirinya sendiri sewaktu berkuasa dahulu.