Gempak dan Gempaq Anwar

Gempak bermaksud membesarkan sesuatu perkara bagi menampakkan hebat.

Manakala gempaq adalah bahasa sebelah utara yang boleh membawa maksud menakutkan seseorang. Gempaq juga seerti dengan gempar iaitu mengejutkan keaadaan; menjadikan keadaan riuh rendah dan menarik perhatian orang.

Anwar sememangnya biasa membuat gempak. Istilah-istilah yang digunakan seperti masyarakat madani dan asian rennaisance merupakan konsep-konsep gempak Anwar tanpa pengisian yang bermakna.

Gempaq juga tidak asing kepada Anwar. Enam tahun beliau dipenjarakan gara-gara menyuruh dua orang pegawai kanan polis "gempaq" mangsa liwatnya dan juga orang-orang yang melindungi mereka.

Maka apabila dua hari lepas apabila Anwar memaklumkan kepada media dan orang ramai bahawa ada pengumuman penting dan besar untuk beliau sampaikan di Bukit Selambau, berkerumunlah media dan orang ramai untuk mendengar pengumuman beliau.

Malangnya apa yang dikatakan sensasi, hebat, dan mengejutkan itu tidak lebih dari cerita biasa pilihan raya kecil iaitu kisah orang tertentu yang kecewa dengan parti mereka berpindah kem. Yang BN ke PKR, yang PKR dan Pas ke BN adalah cerita-cerita biasa sahaja. Jika yang melompat itu Menteri atau orang kuat parti ataupun parti tersebut dibubarkan mungkin ia berita hebat. Tapi jika sekadar tidak sampai dua puluh orang hadir dan yang memimpin acara lompat tersebut pula pemimpin yang dah lupus masa, tiadalah apa yang hebatnya.

Malanglah nasih orang ramai dan media yang berkerumun di sana untuk mendengar temberang anwar sekali lagi. Ini entah kali ke berapa Anwar melakukan autanya.

Kepada sesiapa yang masih mengkagumi Anwar, perkara gempak dan gempaq memang taktik politik Anwar. Dari zaman universiti sehinggalah zaman reformasi, dari sakit belakang sehinggalah kononnya kena arsenik sampai nak mati.

Masihkan ada mahu ditipu Anwar? Tepuk dada tanyalah selera.

Benarkah Anwar Bersih, Tulus dan Mulus?

Dalam ceramah Anwar Ibrahim di Bukit Selambau beberapa hari lalu beliau dengan bongkak mengatakan tidak mendapat sebarang faedah dari kedudukan beliau.

Yang jahat hanya menteri-menteri UMNO dan BN yang lain. Jika ada ahli keluarga Menteri yang lain dapat harta mereka korup. Jika ada tuduhan Menteri dapat komisyen maka mereka korup walaupun Anwar tidak pernah dapat membuktikannya.

Namun jika kaum kerabat Anwar yang dapat maka ia sebab mereka layak. Anwar tidak masuk campur dan sebagainya. Layakkah Anwar bersumpah bahawa beliau tidak melakukan sebarang pilih kasih atau tindakan yang mencurigakan?

Bacalah keratan lama akhbar di bawah ini dan buatlah penilian anda sendiri:

KUALA LUMPUR 19 Jun 1999 - Bekas Setiausaha Agung Angkatan Belia Islam Malaysia (ABIM), Datuk Kamaruddin Jaafar, mengetuai senarai kroni Datuk Seri Anwar Ibrahim yang mendapat habuan projek dan saham yang bernilai berpuluh bilion ringgit.

Mengikut senarai itu, syarikat milik Kamaruddin merupakan pemegang saham utama dalam tiga buah projek iaitu Kuala Lumpur Linear City, KL People-Mover Rapid dan Sabah Shipyard Sdn. Bhd. yang nilai kos keseluruhannya ialah RM11.319 bilion.

Beliau memiliki saham dalam dua syarikat mengendalikan pembinaan pengangkutan di ibu negara ia itu KL Linear City bernilai RM10 bilion dan KL PRT Sdn Bhd. bernilai RM1,298 juta serta projek Sabah Shipyard Sdn. Bhd sebanyak RM21 juta.

Nama Kamaruddin terkandung dalam senarai saham dan pemberian projek kerajaan yang dikeluarkan oleh Kementerian Kewangan pada Perhimpunan Agung UMNO di Pusat Dagangan Dunia Putra (PWTC) hari ini - satu tindakan yang bertujuan mendedahkan bagaimana Anwar membahagi-bahagikan kekayaan negara kepada rakan-rakannya.

Dalam senarai saham, bapa dan dua adik Anwar dicatatkan sebagai turut mendapat peruntukan saham bumiputera yang dikeluarkan oleh kerajaan.

Bapanya, Datuk Ibrahim Abdul Rahman dan adik beradiknya, Farizan dan Marzukhi memegang saham berjumlah lebih 7.1 juta unit dalam tiga buah syarikat.

Dr. Rahim Ghouse, seorang lagi penyokong kuat Anwar turut mendapat projek Express Rail Link bernilai RM2.4 bilion.

Penulis dan bekas pensyarah universiti, Rustam Sani, yang hebat mengecam kerajaan selepas Anwar dipecat daripada kerajaan sejak sembilan bulan lalu juga mendapat projek iaitu pembinaan Kompleks Jabatan Imigresen Shah Alam yang kini pada peringkat kelulusan prinsip.

Rustam, 55, adalah pemegang saham utama syarikat yang mendapat kontrak itu, Pasca Baru (M) Sdn. Bhd.

Beliau lantang membela Anwar dan mengkritik Perdana Menteri, Datuk Seri Dr. Mahathir Mohamad, yang didakwanya mengamalkan kronisme dan nepotisme terutama dalam tulisan-tulisannya yang diterbitkan dalam akhbar Harakah dan penerbitan yang pro bekas Timbalan Perdana Menteri itu.

Salah satu dokumen yang dikeluarkan dalam senarai itu bertajuk Pemberian Projek Penswastaan Kepada Penyokong Datuk Seri Anwar Ibrahim Melalui Unit Perancang Ekonomi (EPU) (Perjanjian Telah Ditandatangani).

Projek pembangunan kerajaan yang diluluskan kepada kroni Anwar adalah pelbagai daripada penswastaan pembetungan najis, penswastaan perkhidmatan ambulans hinggalah kepada pembangunan hartanah di kawasan Brickfields di Kuala lumpur.

Kementerian Kewangan mengeluarkan lapan dokumen pada Perhimpunan Agung UMNO, dan daripada senarai itu terdapat dua senarai yang mengandungi maklumat berhubung 27 buah projek yang diberikan kepada penyokong-penyokong Anwar.

Hanya 14 daripada 27 projek itu dicatatkan kosnya. Nilai terkumpul 14 projek itu ialah RM33.92 bilion. Dijangkakan, jika kos projek-projek lain diperoleh, nilai keseluruhan akan jauh lebih tinggi.

Selain Kamaruddin nama -nama lain yang mendapat faedah ialah Datuk Dr. Wan Hasni Wan Sulaiman, Datuk Anuar Othman, Datuk Ahmad Fuad Ali, Mohd. Nor Mutalib, Datuk Ahmad Nazri Abdullah, Datuk Khalid Ahmad, Bahrim Ayob dan Datuk Ghazi Ramli.

Dalam satu senarai berasingan, nama bekas Ketua Pemuda UMNO, Datuk Ahmad Zahid Hamidi, juga dicatatkan sebagai menerima kelulusan prinsip projek Pembangunan Semula Kampung Haji Abdullah Hukum di Kuala Lumpur.

Selain beliau, nama penyokong Anwar lain juga disebut dan mereka kebanyakan adalah bekas para pemimpin ABIM dan pemimpin UMNO yang rapat dengan Anwar.

Mereka ialah Datuk Ahmad Ismail, Datuk Iqbal Mohd., Kuppa Pitchai Rawther, Datuk Nasruddin Jalil dan Datuk Ahmad Saad.

Tindakan menyenaraikan nama individu dan syarikat bumiputera yang mendapat saham dan projek itu adalah langkah kali kedua selepas Dr. Mahathir mengejutkan ahli-ahli UMNO dengan senarai yang sama pada Perhimpunan Agung UMNO tahun lalu.

Senarai tersebut dikeluarkan oleh kerajaan bagi menangkis dakwaan Anwar yang menuduh kerajaan mengamalkan kronisme, nepotisme dan rasuah. Ia dipamerkan untuk diteliti oleh para perwakilan dan ahli-ahli UMNO yang menghadiri perhimpunan agung parti itu di sini.

Kamaruddin, Ketua UMNO bahagian Tumpat, juga tersenarai sebagai pemegang saham utama dalam dua syarikat iaitu Westmont Land (Asia) Berhad dengan saham sebanyak 4,700,592 pada 13 Februari 1996 dan Malaysian Mosaics Berhad (sebanyak 7.5 juta).

Ketua UMNO bahagian Pasir Puteh, Kamaruddin Mohd. Nor, yang juga bekas Setiausaha Agung ABIM pula memegang saham sebanyak 250,000 unit dalam syarikat Eastern dan Oriental.

Bapa Anwar Datuk Ibrahim Abdul Rahman dan adik beradiknya, Farizon dan Marzukhi yang memegang saham berjumlah lebih 7.1 juta unit dalam tiga buah syarikat.

Syarikat itu ialah Pengkalen Holdings Berhad (Ibrahim dan Farizon) masing-masing 250,000 saham pada 2 Mei 1998; Nissan Industrial Oxygen Incorporated (Ibrahim) sebanyak 3,790.500 dan Penas Corporation (Marzukhi) sebanyak 2,800,000.

Bekas Ketua Pemuda UMNO, Datuk Ahmad Zahid Hamidi, memiliki sebanyak 6,751,493 saham dalam syarikat Tekala Corporation (TCB).

Menerusi syarikat Pantai Dalam Sdn. Bhd., beliau juga telah mendapat kelulusan prinsip untuk projek pembangunan semula Kampung Haji Abdullah Hukum.

Senarai-senarai pemberian saham dan projek itu dipamerkan di tingkat empat, bertentangan dengan pintu masuk utama ke Dewan Merdeka, Pusat Dagangan Dunia Putra di sini.

Senarai pertama melibatkan pemberian 18 projek penswastaan menerusi Unit Perancangan Ekonomi (EPU) yang perjanjiannya telah ditandatangani sehingga 15 Jun lalu.

Para penyokong Anwar yang paling kerap tertera daripada 18 projek itu ialah Mohd Nor Mutalib, Datuk Ahmad Nadzri Abdullah dan Datuk Khalid Ahmad yang memiliki saham utama dalam sembilan projek.

Projek-projek itu ialah projek Kuala Lumpur Central menerusi syarikat Freeway Properties dan bernilai RM713 juta; Sistem Televisyen Malaysia Berhad (TV3); perkhidmatan telekomunikasi Satelite Network; projek Lebuh Raya Ipoh-Lumut bernilai RM1,000 juta dan projek perkhidmatan sokongan hospital Redicare Sdn. Bhd bersama Azmi Jaafar.

Anwar Ibrahim dan Politik Huru Hara

Apabila BN (UMNO) kalah di Kuala Terengganu, Anwar melihat inilah peluang baru untuk beliau untuk mewujudkan gelombang kedua ketidakstabilan politik. Gelombang pertama ialah apabila beliau meuar-uarkan usaha mengambil alih kerajaan pada 16 September 2008 lalu selepas menang di Permatang Pauh.

Anwar memang telah terkenal dengan kaedah atau teori kacau bilau. Pada 1987, Anwar antara orang yang merencana keadaan politik kacau bilau dan tidak stabil untuk meraih populariti politik dalam parti dan kerajaan. Akibat dari perencanaan itu Operasi Lalang (1987) dilancarkan dan Anwar yang ketika itu merupakan Menteri Pelajaran meraih populariti terbesar di kalangan orang Melayu.

Isu pendidikan kaum yang menjadi alat mencetuskan ketidakstabilan ketika itu dilakukan oleh Anwar untuk menyelamatkan dirinya sendiri yang berada dalam kem Tun Mahathir menentang kem Tengku Razalegh. Beliau ketika itu dilihat sebagai puncva kemunculan kem Ku Li - Musa dan ada kecenderungan untuk perwakilan UMNO mengenepikannya dalam pemilihan ketika itu.

Pada 1997 Anwar sekali lagi mengambil kesempatan dari masalah kewangan dunia dengan meningkatkan kadar faedah. Ini menimbulkan kemarahan ramai orang kepada kerajaan. Kemarahan ini diikuti dengan "serangan" terhadap Tun Dr. Mahathir dengan isu kronisme, nepotisme melalui proksinya. Anwar juga memprojek diri sebagai pemimpin baru dalam kebangkitan Asia (Asian Rennaisance).

Malangnya Anwar gagal kali ini dan tercampak keluar dari hirarki kepeimpinan negara. Pada 1998 dan 1999, Anwar sekali lagi berusaha mengambil alih kuasa melalui keadaan huru-hara dan kacau bilau. Beliau membakar semangat golongan anak muda bagi menimbulkan keadaan tidak stabil, huru hara di Kuala Lumpur dan memberi imej seolah-olah kerajaan sudah lemah dan menunggu masa untuk tumbang.

Apabila Anwar berada di dalam penjara, negara kelihatan aman dan stabil. Biarpun ada perbezaan pendapat namun ia sekadar pendapat.

Apabila keluar dari penjara, Anwar menggerakkan semula pasukan huru hara politiknya. Beliau antara lain mnggunakan HINDRAF untuk memainkan sentimen kaum India dan bangsa lain kononnya sistem sedia ada tidak adil dan menindas bukan Melayu. Kumpulan-kupulan tycoon Cina juga dijanjikan dengan pelbagai habuan bagi mendorong mereka melaburkan sejunmlah wang yang banyak bagi menjatuhkan BN.

Beliau hampir berjaya dalam pilihan raya umum yang lalu.

Hari ini ketika ekonomi dunia berada dalam keadaan meleset, Anwar sekali lagi cuba mewujudkan huru hara politik dan berusaha meletakkan dirinya sebagai satu-satunya harapan rakyat untuk keluar dari kemelut ekonomi dunia.

Tindakan menarik wakil rakyat Bota dari BN masuk ke dalam PKR tentulah bukan dilakukan dengan air liur dan janji kosong semata. Jika kerana tiada jawatan dan beberapa kepentingan peribadi yang gagal dicapai maka ADUN Bota ini berpindah ke PKR, apakah kita mahu percaya beliau berpindah kerana perjuangan?

Mengapa Anwar begitu berhabis-habisan "membeli" wakil rakyat UMNO ini? Tujuannya ialah untuk mewujudkan keadaan tidak stabil dalam UMNO. Apabila UMNO tidak stabil maka ahli UMNO akan kecewa dan melihat pemimpin sedia ada gagal menyediakan satu contoh kepimpinan yang kuat.

Bila ini berlaku tidak mustahil akan ada usaha membawa Anwar kembali kepada UMNO. Inilah cita-cita dan harapan Anwar.

Mencari Anwar Di Kuala Terengganu dan Sarawak

Anwar memilih untuk tidak hadir ke penamaan calon pilihan raya kecil Parlimen Kuala Terengganu atas alasan berada di luar negara. Hakikatnya tarikah penamaan calon telah diumumkan berminggu awal dan cerita Anwar tidak akan hadir penamaan calon kerana berada di luar negara hanya timbul selepas nama calon Pas diumumkan.

Mengapa? Apakah benar terdapat desas-desus Anwar sengaja mencari alasan untuk tidak hadir ke penamaan calon Kuala Terengganu kerana calon bukan Pas bukan datang dari kem beliau di dalam Pas?

Umum mengetahui Anwar mempunyai rangkaian sahabat setia beliau di dalam Pas menerusi Kamarudin Jaafar, Saifuddin Nasution, Khalid Samad, Husam Musa dan Hasan Ali. Anwar mahukan Dr. Syed Azman menjadi calon. Apabila nama Syed Azman diketepikan, Anwar mendesak agar nama Mustafa Ali dan Mohd Sabu juga digugurkan dari senarai nama calon-calon untuk pertimbangan Haji Hadi.

Sungguhpun Anwar tidak mempunyai kata putus namun pandangan Anwar amat berpengaruh di dalam Pas kerana ia telah pun menguasai sebahagian kepimpinan muda Pas yang berpengaruh.

Pemilihan Mohd Wahid Endut sekadar melegakan kocakan riak antara kumpulan pro Anwar dan kumpulan konservatif dalam Pas. Namun Anwar masih kurang senang dengan calon tersebut.

Anwar bukan sahaja tidak turun ke hari penamaan calon, malah kempen Anwar di Kuala Terengganu juga tidak sepenuh hati. Beliau melakukan sekadar mengambil syarat untuk menyatukan Pakatan Rakyat dan menunjukkan kepada umum bahawa calon tersebut adalah calon terbaik dari Pakatan Rakyat.

Sikap sambil lewa Anwar boleh dikesan apabila dalam kesibukan jentera pihak bertanding bertungkus lumus bekerja di Parlimen, pemimpin utama Pakatan rakyat tersebut boleh pula berkempen di Kuching, Sarawak untuk pilihan raya negeri yang masih jauh perjalanannya.

"Kita Akan Tawan Sarawak" jerit Anwar di hadapan 5000 penyokongnya di Kuching beberapa hari lalu.

Bagi kita yang waras tentu tertanya-tanya pa relevannya Anwar terbang ke Sarawak untuk berkempen dalam satu pilihan raya yang belum pasti tarikhnya sedangkan Kuala Terengganu amat genting untuk Pas?

Anwar masih belum berubah seperti di dalam UMNO dahulu. Apabila beliau tidak sesuka seseorang beliau akan menunjuk manis di hadapan tapi duri mencucuk punggung. Siapa tidak ingat bagaimana Anwar yang penuh berkuasa suatu ketika dahulu telah mensabotaj adik Shahidan Kassim, Ismail Kasim, yang menjadi calon Pilihan Raya Kecil Parlimen Arau.

Ismail Kassim kalah kerana Anwar yang tidak suka kepada Shahidan telah memberi isyarat kepada jentera peribadinya agar mensabotaj pilihan raya kecil tersebut. Akibatnya Ismail Kasim kalah, BN kalah tapi Anwar tampak gembira biar memberi kenyataan kononnya sedih atas kekalahan tersebut.

Anwar berada dalam dilema di Kuala Terengganu.

Jika calon Pas menang ini bermakna Anwar boleh mendabik dada bahawa Pakatan Rakyat semakin mendapat tempat. Namun ia memberi satu lagi risiko lain iaitu pemimpin konservatif Pas mempunyai suara dan pandangan yang lebih kuat. Ini boleh menjejaskan kepimpinannya.

Jika calon Pas ini kalah, Anwar akan menerima tamparan imej dan kemampuan Pakatan Rakyat. Namun dalam masa yang sama Anwar berkemampuan untuk mengukukan kedudukannya sebagai pemimpin utama Pakatan Rakyat dengan memulangkan paku buah keras kepada golongan konservatif dalam Pas yang menolak calon pilihannya.

Anwar dalam keadaan serba salah. Menang salah, kalah pun salah. Dilema ini melemahkan semangat Anwar untuk berkempen dan beliau kelihatan membiarkan keadaan menentukan dan mencari jalan mengeksploitasikan apa sahaja keputusan pilihan raya kecil ini untuk kepentingan dirinya.

UMNO Macam Israel, Anwar Macam apa?

Untuk Anwar menggelar UMNO seperti Israel bukanlah satu keanehan. Sepanjang kerjaya politik beliau sama ada di pihak revolusioner, sederhana mahu pun pembangkang, Anwar dikenali sebagai tokoh yang suka mengungkap kata-kata bombastik dan bersifat "mengada-ngada membesarkan kesan ucapannya" (hiperbola).

Ini bukan kali pertama Anwar mengungkap kenyataan UMNO macam Israel. Pada 1970-an dulu ungkapan yang sama beliau gunakan untuk menjatuhkan UMNO. Pada 1980-an apabila menyertai UMNO, parti itu menjadi suci dan bersih biarpun ia merupakan parti yang memimpin kerajaan Malaysia yang terbabit dengan peristiwa Memali. Demikian juga apabila Operasi Lalang dilaksanakan pada 1987, UMNO bukan Israel pada kaca mata Anwar.

Sebaliknya ketika itu Anwar melabelkan DAP sebagai Cauvinis Cina dan Pas sebagai Parti al maki wal hamun yang hanya merosakkan imej Islam.

Anwar mendakwa, “Umno, like Israel, does not recognise the chosen Hamas leadership.”

Kepimpinan yang dipilih rakyat mana yang tidak diiktiraf UMNO? UMNO bukan entiti kerajaan tetapi entiti politik.

Namun kerajaan pimpinan BN dan UMNO mengiktiraf keputusan pilihan raya lalu secara jelas dan bertamadun. Para Menteri Besar dan Ketua Menteri menerima pengiktirafan sewajarnya dari kerajaan Persekutuan tanpa mengira parti. Peruntukan-peruntukan yang dijelaskan dalam Perlembagaan Malaysia dipatuhi dan tidak dilanggari.

Anwar juga mendapat pengiktirafan sewajarnya sebagai Ketua Pembangkang. Cuma Anwar tidaklah boleh mengharapkan beliau diiktiraf seperti pemimpin nombor satu atau nombor dua negara kerana beliau hanyalah ahli parlimen dari sebuah parti yang gagal memenangi pilihan raya umum yang lalu.

Jika UMNO dianggap Israel, Anwar pula apa berdasarkan tingkah laku beliau yang tidak habis-habis berkempen memburukkan pimpinan negara biar pun selepas pilihan raya? Jika dilihat tingkah laku Anwar sejak April 2008 lalu nyata beliaulah yang tidak dapat menerima apa sahaja keputusan rakyat.

Selebihnya siapa yang lebih rapat dan akrab dengan Yahudi jika bukan Anwar? Anwar secara otomatik telah menjadi alat US dan Israel apabila menjadi Pengerusi Foundation For the Future diumumkan di Bahrain oleh Condoleeza Rice (United States Secretary of State) 12 November 2005.

Kenyataan Anwar bahawa UMNO macam Israel sekadar menonjolkan lagi ciri-ciri peribadi beliau sebagai seorang muslim yang tidak berakhlak. Tidak ada muslim yang baik akan menyamakan rakannya Islamnya yang lain seperti Israel mahu pun kafir harbi lain.

Inilah wajah sebenar Anwar yang kadang kala terjelma disebalik kepalsuan imej ciptaannnya sebagai pemimpin yang mempunyai akhlak dan pekerti yang mulia.

Anwar Berharap Tuah di Kuala Terengganu?

Seperti yang pernah ditulis dalam berpuluh artikel sebelum ini, Anwar Ibrahim mempunyai kemampuan dan kepakaran membujuk dan mempengaruhi pengundi dengan ucapannya. Yang turut terserlah ialah kebolehan Anwar bermuka-muka di kalangan pengundi pelbagai kaum.

Kuala Terengganu merupakan satu kawasan perbandaran yang majoritinya pengundi Melayu tetapi keputusannya banyak ditentukan oleh pengundi Cina di kawasan bandar. Hal ini berlaku kerana undi Melayu pecah hampir sama antara BN dan Pas. Justeru sekitar 8 ribu pengundi bukan Melayu dikatakan akan menjadi penentu keputusan pilihan raya kecil Kuala Terengganu kali ini.

Namun andaian ini tidak semudah yang dijangka buat Anwar. Orang Melayu yang menyokong Pas sungguhpun mahu menambah kerusi, mereka masih ragu-ragu mengenai keikhlasan Anwar dalam menjaga kepentingan Islam dan Melayu.

Penubuhan kerajaan Pakatan Rakyat di Selangor, Pulau Pinang dan Perak memberi gambaran bahawa Anwar gagal sama sekali menjaga kepentingan agama dan bangsa. Ketika orang Melayu dalam UMNO dan atas pagar dilihat akan mengukuhkan kedudukan UMNO, Melayu dalam Pas masih berbelah bagi. Manakala Melayu dalam PKR pasti akan terus menyokong Anwar (bukanya Pakatan Rakyat).

Sekarang ini terserah kepada pengikut Pas sama ada mahu menang sorak atau kepentingan agama dan bangsa tergadai atau mahu memberi satu amaran jelas kepada Anwar bahawa Pas belum bersedia mengkompromi dengan dasar-dasar Pakatan Rakyat di tiga negeri contoh tadi.

Anwar hampir pasti memainkan isu sekolah vernakular yang begitu sensitif di kalangan masyarakat Cina. Malahan kenyataan EXCO Pemuda UMNO Datuk Mukhriz Mahathir baru-baru ini pasti akan diputar belit dan dijadikan isu utama strategi kempen Anwar.

Namun beliau juga pasti tertanya-tanya apakah masyarakat Cina di Kuala Terengganu akan memberi sokongan padu kepadanya dalam isu ini? Sedangkan Anwar ketika menjadi menteri Pelajaran dan Timbalan Perdana Menteri turut mempunyai persepsi negatif terhadap sistem persekolahan jenis kebangsaan ini.

Anwar juga dalam dilema kerana maklumat yang beliau dapat sekarang ialah kaum Cina tidak akan memberi undi kepada Pakatan Rakyat kerana khuatir ia akan menjejaskan kestabilan politik negara dalam masa ekonomi dunia mengalami krisis memandangkan BN telah pun kehilangan majoriti 2/3.

Satu lagi pukulan kepada BN pasti akan menimbulkan satu lagi polemik politik dan krisis keyakinan pelabur terhadap kerajaan hari ini. Ini pasti tidak digemari oleh masyarakat peniaga Cina.

Sungguhpun BN hanya menang dengan majoriti 628 undi di Kuala Terengganu dalam pilihan raya lalu, namun keadaan pasca pilihan raya umum banyak memberi pengajaran kepada orang Melayu. Orang Melayu "non partisan" dan sebahagian di dalam Pas telah bersedia mengundi BN kali ini.

Soalnya mampukah BN mengambil kesempatan dan apakah percaturan Anwar semasa kempen pilihan raya nanti. Peluang Pakatan Rakyat dan Anwar bergantung kepada siapa calon BN.

BN mempunyai peluang cerah menambah majoriti jika meletakkan calon yang tepat dan kaum cina di Kuala Terengganu memberi sokongan seperti dalam pilihan raya lalu.

Anwar - Buih-buih yang sedang berantakan

Kejayaan ideologi populis Datuk Seri Anwar Ibrahim dalam pilihan raya lalu umpama mimpi menjadi realiti. Majoriti pengundi Pakatan Rakyat percaya Anwar mampu memberikan mereka satu era baru dalam politik negara ini. Anwar pada tanggal 9 April 2008 umpama "phoenix rise from its ashes."

Mati hidup semula kata Jamal Abdillah. Para pentaksub Anwar mengiyakan apa sahaja kata-kata Anwar selepas itu kerana keajaiban telah berlaku.Mereka melihat keajaiban yang berlaku bukan kerana protes rakyat, bukan kerana pengundi dan bukan kerana kelemahan kerajaan pimpinan Barisan Nasional. Sebaliknya mereka melihat kemenangan Pakatan Rakyat adalah atas kebijaksanaan dan keajaiban Anwar bin Ibrahim.

Kemenangan Anwar dalam pilihan raya kecil Permatang Pauh yang lalu tambah meyakin para sebahagian rakyat bahawa hanya masa yang akan menentukan bila Anwar akan emnjadi Perdana Menteri.

Justeru itu, Apabila Anwar mendakwa ia akan mengambil alih kepimpinan pada 16 September, ramai yang percaya terhadap kata-kata indah Anwar ini. Malangnya di sinilah bermulanya kesilapan Anwar.

Ahli silap mata yang hebat juga kadang-kala melakukan kesilapan. Kata orang sepandai-pandai tupai melompat, pasti sekali sekala jatuh juga ke tanah. Tindakan beliau meletakkan satu tarikh yang terlalu hampir menyebabkan kehebatannya tercalar dengan cepat.

Apabila beliau gagal menubuhkan kerajaan pada 16 September seperti yang beliau janjikan, imej dan kredebiliti beliau mula goyang. Kemudian beliau berjanji lagi bahawa kalau bukan 16 September pun, akan berlaku dalam masa yang terdekat lagi. Malangnya ia juga tidak berlaku.

Anwar hari ini yang bercita-cita mahu masuk ke Parlimen sebagai Perdana Menteri, hari ini terpaksa menjadi Ketua Pembangkang. Anwar sudah kehilangan magis yang menyatukan ahli-ahli politik ektrem dalam Pakatan Rakyat. Anwar sudah kehilangan magis yang berjaya menukarkan parti-parti ekstrem kepada parti-parti liberal.

Siapa pernah sangka ahli Parlimen Pas (Khalid Samad) akan berucap dalam Gereja di Shah Alam menyokong penggunaan nama Allah dalam Bible bahasa Melayu. Suatu ketika dahulu jangan kata membenarkan penggunaan nama Allah dalam bible, membenarkan Bible dalam bahasa Melayu juga boleh meyebabkan munculnya Ibrahim Libya kedua.

Siapa pernah sangka magis Anwar berupaya menjadikan Pas melupakan perjuangan hududnya dan sekarang bercakap soal hak asasi manusia ala barat dan sanggup bertakbir ketika kafir seperti DAP berceramah memfitnah orang Islam lain.

Siapa pula sangka magis Anwar berupaya menukar Pas dari membela nasib golongan teraniaya atau mangsa kepada menyokong kemungkaran Anwar.

Malangnya, hari ini magis Anwar sudah hilang. Pakatan rakyat sedang berantakan dari dalam. Wakil-wakil rakyat mereka yang dipilih secara semberono telah mula menunjukkan belang. Selain skandal seks dan rasuah di Perak, EXCO Selangor pula sudah dihadapkan ke mahkamah kerana menghalang polis menutup pusat pelacuran.

Di Pulau Pinang sendiri orang Melayu penyokong Anwar boleh melihat sama ada Anwar yang hebat atauLim Guan Eng yang berkuasa.

Suara-suara protes dari dalam sudah kedengaran. ia bukan lagi soal apakah ada krisis antara parti Pakatan Rakyat. Sebaliknya persoalannya bila krisis tersebut akan meletup keluar.

Imej-imej kehebatan Anwar sedikit demi sedikit sedang terhakis. Buih-buih yang dicipta untuk merakamkan kehebatan dan karismatik Anwar sedang mula berpecah dan berantakan sehingga menjelmakan wajah sebenar Anwar. Biarpun para penyokongnya di media internet sedang bertungkus lumus melakukan "Kawalan Kemusnahan" (damage control), namun ia sekadar membeli masa.