Apabila Mahkamah Rayuan membebaskan beliau pada 2 Sepebtember 2004, Datuk Seri Anwar Ibrahim menganggap Mahkamah membuat keputusan yang betul dan adil. Namun apabila Mahkamah dalam sistem yang sama dan pentadbiran yang sama menolak saman beliau ke atas bekas Perdana Menteri Tun Dr. Mahathir Mohamad, beliau dengan lantas menuduh Mahkamah tidak adil.
Kita akan mengulas isu ini dalam tulisan akan datang. Biarlah kali ini kita melihat dahulu Anwar Ibrahim pada September 1998.
Pada September 1998, Datuk Seri Anwar Ibrahim telah dipecat dari kabinet dan UMNO.
Beliau dituduh bermoral rendah, meliwat lelaki dan terlibat dalam pelbagai kes salah guna kuasa Beliau menafikan dakwaan itu.
Para pemimpin UMNO percaya mereka mempunyai bukti kukuh Anwar memang melakukan perbuatan-perbuatan tidak bermoral tersebut.
Dua lelaki, seorang adik angkat Anwar dan seorang penulis ucapannya telah mengaku salah di Mahkamah Sesyen Kuala Lumpur Sabtu lalu atas kesalahan membenarkan diri mereka diliwat oleh Anwar.
Isu Politik
Anwar, 51, bagaimanapun tetap memberitahu para penyokongnya beliau difitnah, semua itu tidak benar, beliau tidak melakukan dosa dan sanggup bersumpah. Isu moral menjadi perdebatan tetapi Anwar berkata, seluruh jentera UMNO dan kerajaan telah digunakan untuk menjatuhkannya. Beliau berkata, isu sebenar adalah isu politik.
Sudah tentu apa yang berlaku pada September 1998 adalah isu politik. Jawatan beliau adalah jawatan politik justeru memang benar ia isu politik. Cuma Anwar bercakap isu politik jatuh menjatuhkan tetapi UMNO ketika itu bercakap soal moral Anwar yang sukar diterima dalam politik Malaysia.
Namun apa yang berlaku selepas itu seolah-olah integriti seluruh sistem keadilan di Malaysia bergantung kepada sama ada Anwar bersalah atau tidak. Apabila beliau didapati bersalah maka beliau dan seluruh penyokongnya menganggap sistem keadilan Malaysia korup.
Imejnya sebagai bekas aktivis belia Islam, hubungannya dengan kumpulan agama dan ulama perlu dipertahankan. Beliau mempunyai keluarga yang harus dilindungi. Sejak dilucutkan jawatannya daripada kerajaan pada 2 September 198, Anwar tahu beliau akan ditangkap untuk membantu siasatan polis dan kemudian akan dihadapkan di mahkamah.
Membuat Tuduhan dan Merancang Kebenaran
Anwar dengan pantas mewujudkan pelbagai dakwaan dan memplotkan tindakan bagi menunjukkan polis dan Mahkamah akan berlaku zalim dan tidak adil.
Pertamanya sebaik dipecat beliau memberitahu pengikutnya bahawa beliau akan ditahan di bawah ISA bagi mengelakkan diri beliau dibicarakan. Setelah beberapa minggu kerajaan tidak melakukan sebarang tangkapan ke atanya, Anwar mula gelisah. Beliau mahu ditangkap di bawah ISA supaya akan terus menjadi hero.
Selama berminggu lamanya Anwar mengadakan road show ke seluruh negara. Mencerca, memaki dan membocorkan rahsia kerajaan. Harapannya, beliau akan ditangkap di bawah ISA dan di tahan sebagai tahanan politik.
Anwar tidak berminat untuk menghadapi perbicaraan sebenar. Jika beliau mahu pasti beliau akan tunggu dengan tertib dan menggunakan khidmat guaman untuk melalui proses keadilan.
Dalam siri jelajahnya (wow, kerajaan diktator mahafiraun membenarkan Anwar mengadakan siri jelajah membela diri) Anwar mewujudkan imej kononnya beliau mangsa untuk para pemimpin UMNO menutup cara mereka menindas rakyat dan "memerintah negara ini dengan kaedah seperti komunis pada zaman bintang tiga".
Beliau cuba meniru apa yang berlaku di Indonesia. Di Indonesia, akhbar-akhbar Indonesia dan para pendukung reformasi di republik itu memberi sokongan kepada Anwar.
Anwar tertekan kerana beliau masih belum ditangkap di bawah ISA seperti yang diharapkannya. Bagi mengalihkan tuduhan umum terhadap isu moral peribadinya, Anwar meniru reformasi yang mencetuskan kekacauan di Indonesia.
Pada satu petang Ahad, Anwar mengumpulkan para penyokongnya di Masjid Negara dan Dataran Merdeka, mengambil kesempatan daripada kehadiran ramai penduduk ibu kota yang mahu menyaksikan Ratu Elizabeth II yang turut berada di kawasan itu.
Menurut Baharum Mahusin (Utusan Malaysia)
Bapa Anjing
Anwar bin Ibrahim pun ditahan di bawah Akta Keselamatan dalam Negeri (bukan tahanan ISA). Anwar sudah mencanang sejak dahulu bahawa polis akan menzalimi beliau. Justeru bila ditahan Anwar sentiasa cuba sedaya upaya menimbulkan kemarahan pegawai polis bertugas namun tiada siapa berani bertindak melebihi batas.
Akhirnya bila bertemu Ketua Polis Negara ketika itu, Tan Sri Rahim Noor maka cita-cita Anwar pun tercapai. Sebagai seorang bekas Pengarah Cawangan Khas dan teraju utama dalam membubarkan gerakan komunis tahun 80-an, Rahim Noor bukanlah calang-calang Polis. Pastinya kehebatannya berhadapan Komunis Malaya bukanlah kerana sikap diplomasi dan lemah lembut beliau.
Anwar yang sejak mengenali kehidupan politik sentiasa melakukan provokasi yang menguntungkan dirinya tidak bertunggu lama untuk merencanakan plot kezaliman Polis. Beliau memanggil "bapa Anjing" kepada Rahim Noor yang sudah hampir sebulan tidak cukup tidur kerana isu Anwar dan kedatangan Queen Elizabeth, tidak bersabar sebaliknya terus membelasah Anwar.
Berjayalah cita-cita Anwar. Anwar dizalimi sedang Ketua Polis yang menjaga keamanan negara, termasuk keselamatan keluarga Anwar sendiri, selama puluhan tahun hilang jasanya. Hakikatnya, Anwar sehingga hari ini tidak menafikan dakwaan Rahim Noor bahawa beliau mengeluarkan perkataan bapak Anjing tersebut.
Namun harapan Anwar supaya beliau tidak didakwa di Mahkamah terbuka tidak tercapai. Kerajaan dan polis tidak berminat untuk mengenakan perintahan tahanan ISA kepada beliau. Isu beliau bukan isu keselamatan negara tetapi isu jenayah.
Madani dan Kamil Melayang
Selama 16 tahun berada dalam kerajaan, tidak kering di lidahnya bercakap soal masyarakat madani yang berfalsafah, bertamadun tinggi, sopan santun, mematuhi undang-undang dan cintakan perdamaian.
Beliau menganggap Pas sebagai parti al maki wal hamun. Tidak madani, tidak mempunyai insan kamil kerana berkelakuan biadap dan berceramah kasar. Namun bila terkena batang hidung sendiri, madani ke mana kamil ke mana.
Anwar sebenarnya membohongi rakyat Malaysia selama ini. Masyarakat madani di lidah tetapi apabila tersepit, beliau menunjukkan belang yang sebenar.
Beliau dan orang-orang kanannya yang di bawah Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) menghasut anak-anak muda yang belum tahu erti tanggungjawab dan tidak memahami betapa susahnya kita membina negara.
Jika Anwar seorang menghayati erti masyarakat madani dan insan kamil yang menjadi klise ucapannya sewaktu menjadi Timbalan Perdana Menteri, tentulah beliau akan membenarkan proses undang-undang berlangsung terlebih dahulu sebelum membuat penilaian sama ada beliau dihakimi secara adil atau tidak.
Malangnya ini tidak berlaku. Anwar sebolehnya tidak mahu ke mahkamah. Ini kerana bukan faktor menang atau kalah menjadi pertaruhan. Tapi apa yang terdedah dan terbuka akan menjadi labialiti sepanjang zaman.
Kita akan mengulas isu ini dalam tulisan akan datang. Biarlah kali ini kita melihat dahulu Anwar Ibrahim pada September 1998.
Pada September 1998, Datuk Seri Anwar Ibrahim telah dipecat dari kabinet dan UMNO.
Beliau dituduh bermoral rendah, meliwat lelaki dan terlibat dalam pelbagai kes salah guna kuasa Beliau menafikan dakwaan itu.
Para pemimpin UMNO percaya mereka mempunyai bukti kukuh Anwar memang melakukan perbuatan-perbuatan tidak bermoral tersebut.
Dua lelaki, seorang adik angkat Anwar dan seorang penulis ucapannya telah mengaku salah di Mahkamah Sesyen Kuala Lumpur Sabtu lalu atas kesalahan membenarkan diri mereka diliwat oleh Anwar.
Isu Politik
Anwar, 51, bagaimanapun tetap memberitahu para penyokongnya beliau difitnah, semua itu tidak benar, beliau tidak melakukan dosa dan sanggup bersumpah. Isu moral menjadi perdebatan tetapi Anwar berkata, seluruh jentera UMNO dan kerajaan telah digunakan untuk menjatuhkannya. Beliau berkata, isu sebenar adalah isu politik.
Sudah tentu apa yang berlaku pada September 1998 adalah isu politik. Jawatan beliau adalah jawatan politik justeru memang benar ia isu politik. Cuma Anwar bercakap isu politik jatuh menjatuhkan tetapi UMNO ketika itu bercakap soal moral Anwar yang sukar diterima dalam politik Malaysia.
Namun apa yang berlaku selepas itu seolah-olah integriti seluruh sistem keadilan di Malaysia bergantung kepada sama ada Anwar bersalah atau tidak. Apabila beliau didapati bersalah maka beliau dan seluruh penyokongnya menganggap sistem keadilan Malaysia korup.
Imejnya sebagai bekas aktivis belia Islam, hubungannya dengan kumpulan agama dan ulama perlu dipertahankan. Beliau mempunyai keluarga yang harus dilindungi. Sejak dilucutkan jawatannya daripada kerajaan pada 2 September 198, Anwar tahu beliau akan ditangkap untuk membantu siasatan polis dan kemudian akan dihadapkan di mahkamah.
Membuat Tuduhan dan Merancang Kebenaran
Anwar dengan pantas mewujudkan pelbagai dakwaan dan memplotkan tindakan bagi menunjukkan polis dan Mahkamah akan berlaku zalim dan tidak adil.
Pertamanya sebaik dipecat beliau memberitahu pengikutnya bahawa beliau akan ditahan di bawah ISA bagi mengelakkan diri beliau dibicarakan. Setelah beberapa minggu kerajaan tidak melakukan sebarang tangkapan ke atanya, Anwar mula gelisah. Beliau mahu ditangkap di bawah ISA supaya akan terus menjadi hero.
Selama berminggu lamanya Anwar mengadakan road show ke seluruh negara. Mencerca, memaki dan membocorkan rahsia kerajaan. Harapannya, beliau akan ditangkap di bawah ISA dan di tahan sebagai tahanan politik.
Anwar tidak berminat untuk menghadapi perbicaraan sebenar. Jika beliau mahu pasti beliau akan tunggu dengan tertib dan menggunakan khidmat guaman untuk melalui proses keadilan.
Dalam siri jelajahnya (wow, kerajaan diktator mahafiraun membenarkan Anwar mengadakan siri jelajah membela diri) Anwar mewujudkan imej kononnya beliau mangsa untuk para pemimpin UMNO menutup cara mereka menindas rakyat dan "memerintah negara ini dengan kaedah seperti komunis pada zaman bintang tiga".
Beliau cuba meniru apa yang berlaku di Indonesia. Di Indonesia, akhbar-akhbar Indonesia dan para pendukung reformasi di republik itu memberi sokongan kepada Anwar.
Anwar tertekan kerana beliau masih belum ditangkap di bawah ISA seperti yang diharapkannya. Bagi mengalihkan tuduhan umum terhadap isu moral peribadinya, Anwar meniru reformasi yang mencetuskan kekacauan di Indonesia.
Pada satu petang Ahad, Anwar mengumpulkan para penyokongnya di Masjid Negara dan Dataran Merdeka, mengambil kesempatan daripada kehadiran ramai penduduk ibu kota yang mahu menyaksikan Ratu Elizabeth II yang turut berada di kawasan itu.
Menurut Baharum Mahusin (Utusan Malaysia)
"Terdapat beribu-ribu anak muda berkumpul di Dataran Merdeka untuk menonton konsert muzik malam minggu.
Anwar tidak memberikan jawapan tepat ketika ditanya mengenai rancangannya berkempen di Dataran Merdeka dengan mengeksploitasi kehadiran anak-anak muda yang ingin berhibur. Katanya, beliau ''dijemput minum teh di sana oleh rakan-rakan''.
Beliau tidak minum teh sebaliknya membuat ucapan mengutuk kerajaan dan menghasut mereka yang berada di Masjid Negara dan Dataran Merdeka supaya bangun menentang pihak berkuasa atas nama keadilan dirinya.
Kandungan ucapannya sama seperti yang diluahkan dalam tempoh 18 hari selepas beliau dilucutkan jawatan Timbalan Perdana Menteri dan Menteri Kewangan dan kemudian disingkirkan daripada UMNO.
Selepas berucap dan dijulang oleh para pengikut, beliau pulang ke rumahnya di Bukit Damansara ketika keselamatan negara dan imej Malaysia di mata dunia dipertaruhkan.
Sebahagian daripada penyokongnya, yang kebanyakan terdiri daripada pelajar universiti yang telah dihasut, kemudian berarak ke Ibu Pejabat UMNO yang terletak kira-kira dua kilometer dari Dataran Merdeka.
Di sana mereka memecahkan dinding cermin, menyepak barang-barang yang ada di lobi bangunan itu dan memijak gambar-gambar pemimpin negara termasuk gambar Almarhum Tunku Abdul Rahman Putra yang dipamerkan di Galeri Perjuangan UMNO.
Mereka bertindak seakan-akan negara ini tidak ada undang-undang.
Tidak puas hati dengan apa yang telah dilakukan di Ibu Pejabat UMNO, pada pukul 8.30 malam mereka berarak ke kediaman Perdana Menteri, Sri Perdana di Jalan Damansara untuk menimbulkan kacau bilau. Pusat bandar Kuala Lumpur kelam-kabut malam itu.
Mereka juga merancang berhimpun di Bukit Jalil bagi mensabotaj upacara penutup Sukan Komanwel, satu acara negara yang menjadi simbol kejayaan Malaysia.
Malam itu rusuhan hampir tercetus, dan kerana perbuatan para penyokong Anwar yang telah dibangkitkan semangat, pertumpahan darah boleh berlaku. Nasib baik polis segera bertindak.
Mereka mengepung rumah Anwar pada pukul 8.55 malam. Di sana, di hadapan anggota polis yang menjalankan tugas, penyokong kuat Anwar, Ruslan Kassim ditangkap kerana mengacum orang lain supaya bangkit menentang pihak berkuasa.
Sebelum itu di Masjid Negara, Ruslan telah membakar hati hadirin dengan satu ucapan yang keras dan bernada menghasut.
Ruslan, seorang ahli politik muda Negeri Sembilan yang diketahui bersopan santun, telah menjadi begitu pemarah dan dirasuk dengan semangat berkobar-kobar selepas 18 hari bersama Anwar.
Polis menarik beliau keluar dan menahannya kerana cuba memecah keamanan.
Anwar ditangkap pada pukul 10 malam dan dalam sorakan para penyokongnya beliau dibawa ke Ibu Pejabat Polis Bukit Aman. Polis menghormatinya. Beliau tidak digari.
Polis datang sekali lagi pada pukul 2.30 pagi dan mengambil masa selama tiga jam untuk menggeledah kediaman Anwar mencari keterangan dan bukti. "
Bapa Anjing
Anwar bin Ibrahim pun ditahan di bawah Akta Keselamatan dalam Negeri (bukan tahanan ISA). Anwar sudah mencanang sejak dahulu bahawa polis akan menzalimi beliau. Justeru bila ditahan Anwar sentiasa cuba sedaya upaya menimbulkan kemarahan pegawai polis bertugas namun tiada siapa berani bertindak melebihi batas.
Akhirnya bila bertemu Ketua Polis Negara ketika itu, Tan Sri Rahim Noor maka cita-cita Anwar pun tercapai. Sebagai seorang bekas Pengarah Cawangan Khas dan teraju utama dalam membubarkan gerakan komunis tahun 80-an, Rahim Noor bukanlah calang-calang Polis. Pastinya kehebatannya berhadapan Komunis Malaya bukanlah kerana sikap diplomasi dan lemah lembut beliau.
Anwar yang sejak mengenali kehidupan politik sentiasa melakukan provokasi yang menguntungkan dirinya tidak bertunggu lama untuk merencanakan plot kezaliman Polis. Beliau memanggil "bapa Anjing" kepada Rahim Noor yang sudah hampir sebulan tidak cukup tidur kerana isu Anwar dan kedatangan Queen Elizabeth, tidak bersabar sebaliknya terus membelasah Anwar.
Berjayalah cita-cita Anwar. Anwar dizalimi sedang Ketua Polis yang menjaga keamanan negara, termasuk keselamatan keluarga Anwar sendiri, selama puluhan tahun hilang jasanya. Hakikatnya, Anwar sehingga hari ini tidak menafikan dakwaan Rahim Noor bahawa beliau mengeluarkan perkataan bapak Anjing tersebut.
Namun harapan Anwar supaya beliau tidak didakwa di Mahkamah terbuka tidak tercapai. Kerajaan dan polis tidak berminat untuk mengenakan perintahan tahanan ISA kepada beliau. Isu beliau bukan isu keselamatan negara tetapi isu jenayah.
Madani dan Kamil Melayang
Selama 16 tahun berada dalam kerajaan, tidak kering di lidahnya bercakap soal masyarakat madani yang berfalsafah, bertamadun tinggi, sopan santun, mematuhi undang-undang dan cintakan perdamaian.
Beliau menganggap Pas sebagai parti al maki wal hamun. Tidak madani, tidak mempunyai insan kamil kerana berkelakuan biadap dan berceramah kasar. Namun bila terkena batang hidung sendiri, madani ke mana kamil ke mana.
Anwar sebenarnya membohongi rakyat Malaysia selama ini. Masyarakat madani di lidah tetapi apabila tersepit, beliau menunjukkan belang yang sebenar.
Beliau dan orang-orang kanannya yang di bawah Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) menghasut anak-anak muda yang belum tahu erti tanggungjawab dan tidak memahami betapa susahnya kita membina negara.
Jika Anwar seorang menghayati erti masyarakat madani dan insan kamil yang menjadi klise ucapannya sewaktu menjadi Timbalan Perdana Menteri, tentulah beliau akan membenarkan proses undang-undang berlangsung terlebih dahulu sebelum membuat penilaian sama ada beliau dihakimi secara adil atau tidak.
Malangnya ini tidak berlaku. Anwar sebolehnya tidak mahu ke mahkamah. Ini kerana bukan faktor menang atau kalah menjadi pertaruhan. Tapi apa yang terdedah dan terbuka akan menjadi labialiti sepanjang zaman.
